ในปัจจุบันความสามารถของมนุษย์ในการปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม ผู้คน และธรรมชาติลดลงจาก
การเข้ามาของโซเชียลมีเดีย ผู้คนจำนวนมากเกิดความกลัวและสร้างกำแพงในการเปิดรับผู้คนใหม่ ๆ และประสบการณ์ใหม่ ๆ
สถาปัตยกรรมที่ออกแบบขึ้นนี้จึงมุ่งหมายสร้างพื้นที่ปฏิสัมพันธ์อย่างเบาบาง ซึ่งเปิดโอกาสให้ผู้คน
รับรู้ถึงการมีอยู่ของกันและกัน รวมถึงการเชื่อมโยงกับสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ โดยที่ยังรู้สึกถึง
พื้นที่ปลอดภัยของกันและกัน
พื้นที่นี้จะทำหน้าที่เป็นสภาพแวดล้อมกึ่งเปิดกึ่งปิดที่ค่อย ๆ ช่วยให้ผู้คนกลับมามีความสามารถใน
การปฏิสัมพันธ์กับผู้คน สิ่งแวดล้อม และธรรมชาติอีกครั้ง