ศูนย์บริการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดและแอลกอฮอล์ จังหวัดเชียงใหม่

รายละเอียดของโครงการ มีจุดประสงค์ให้อาคารแห่งนี้เป็นอาคารบำบัดสุขภาพจิตโดยจะใช้ส่วงานบำบัดเพื่อเป็นการบำบัดแบบ Active และใช้พื้นที่สีเขียวเป็นการบำบัดแบบ Passive เนื่องจากปัจจุบัน วัยรุ่นต้องเผชิญกับปัญหาด้านสุขภาพจิตในหลากหลายรูปแบบ ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างมากกับการเติบโตขึ้นในยุคดิจิทัล การถูกผลักดันให้เข้าสู่โลกออนไลน์ตั้งแต่อายุยังน้อย ทำให้พวกเขามีปฏิสัมพันธ์กับโลกแห่งความเป็นจริงลดน้อยลง ส่งผลให้เกิดความสับสนในเรื่องอัตลักษณ์ของตนเอง มีทักษะในการจัดการและควบคุมอารมณ์ที่ไม่เพียงพอ รวมถึงขาดความสามารถในการดำเนินชีวิตอย่างสมดุล นอกจากนี้ วัยรุ่นจำนวนมากยังขาดทักษะในการสื่อสารแบบเผชิญหน้า และขาดความสามารถในการรับมือกับสถานการณ์จริงในชีวิตประจำวัน การใช้เวลาอยู่ในโลกออนไลน์มากเกินไป ยังนำมาซึ่งแรงกดดันทางสังคม การเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่นอย่างต่อเนื่อง และในที่สุดส่งผลให้เกิดความรู้สึกด้อยค่าในตัวเอง ในส่วนของแนวความคิดคือโครงการนี้มุ่งเน้นการสร้างพื้นที่ที่ส่งเสริมให้เกิดความเชื่อมโยงระหว่าง “ผู้คน” และ “พื้นที่” เพื่อให้ผู้ใช้งานสามารถมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันได้อย่างหลากหลายและมีชีวิตชีวา การออกแบบจึงเน้นการเปิดโอกาสให้เกิดกิจกรรมร่วมกัน ทั้งในระดับบุคคล กลุ่ม และชุมชน อีกหนึ่งปัจจัยสำคัญที่ทีมผู้ออกแบบให้ความสำคัญเป็นลำดับแรก คือการเคารพและให้คุณค่าต่อบริบทของพื้นที่เดิม

โปรเจคปรับปรุงห้องล้างตัวเปลี่ยนเป็นห้องความดันลบเพื่อรองรับผู้ป่วยโควิด 19 ที่เพิ่มมากขึ้นในช่วงเวลานั้น และย้ายห้องล้างตัวออกมาไว้ด้านนอก ผู้ออกแบบคิดว่าฟังก์ชั่นการใช้งานที่ต้องปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ อาจไม่จำเป็นสำหรับอนาคต พื้นที่ห้องล้างตัวจึงถูกคิดไว้รองรับการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต ในการออกแบบผู้ออกแบบตั้งใจให้พื้นที่ล้างตัวเป็นพื้นที่ที่มีความเป็นส่วนตัว และยังคำนึงถึงเรื่องการระบายอากาศที่เป็นส่วนสำคัญในช่วงเวลานั้น ระแนงบังสายตาจึงถูกนำมาใช้เป็นวัสดุหลัก