PRESENTATION

ฮูปแต้ม เป็นคำพื้นเมืองในภาษาถิ่นวัฒนธรรมลาวชาวอีสานโบราณ โดยฮูป หมายถึง รูป และคำว่า แต้ม หมายถึง การขีดเขียนหรือการระบายสี เป็นการตีความ “ฮูปแต้ม” ศิลปะจิตรกรรมเล่าเรื่องของอีสาน ให้กลายเป็นสถาปัตยกรรม โดยใช้แรงบันดาลใจจาก “ผ้าที่ปลิวพลิ้วไหว” ถ่ายทอดความเคลื่อนไหวและความต่อเนื่องของเรื่องเล่า ประสบการณ์ที่จะได้รับเมื่อเข้าชม เมื่อเข้ามาก็จะให้ความรู้สึกเหมือนกำลัง “เดินลอดผืนผ้าแห่งเรื่องราว” ที่บอกเล่าประวัติศาสตร์ วิถีชีวิต และความเชื่อผ่านแสง เงา และช่องเปิดที่เกิดขึ้นจากการจัดวางเหล็กฉีก และแสงที่ผ่านช่องว่างของเหล็กฉีกกับพื้นที่ว่าง ในบางโอกาสจะเพิ่การติดผลานนักวาดหรือพ้นลวดลายให้ตัวตะแกรงเหล็กส่วนที่ลอย และในส่วนของตรงโค้งออกแบบให้มีการใช้งานนั่งพัก/นั่งเล่นในสวนสาธารณะกลางเมือง การใช้งานจะคล้าย เปลญวน ออกแบบให้โปร่งเพื่อให้เหล็กตะแกรงมีความเล่นแสงที่มีเงามาจากต้นไม้และผ้า Team: แก่นคูน

เมืองเป็นพื้นที่ที่มีความหลากหลายด้านประชากร วัฒนธรรม การใช้พื้นที่ และการพัฒนาเมือง ส่งผลให้แต่ละย่านสร้างประสบการณ์ที่แตกต่างกัน ทั้งด้านบวกและความท้าทายต่อการเข้าถึงและความปลอดภัย ที่สามารถรับรู้ได้ผ่านประสาทสัมผัสทั้งห้าของมนุษย์ พื้นที่นำร่องของการศึกษา คือ “เยาวราช” ย่านที่สะท้อนการอยู่ร่วมกันระหว่างอดีตและปัจจุบัน และมีมิติของประสบการณ์ที่หลากหลาย โครงการนี้ทดลองออกแบบเส้นทางเดินเท้าที่เชื่อมโยงองค์ประกอบของเมืองเหล่านี้เข้าด้วยกัน เพื่อเปิดประสบการณ์ใหม่ในการสำรวจเมืองผ่านการใช้ประสาทสัมผัส ทำให้เมืองมีความสว่างและพรุนมากยิ่งขึ้น โดยใช้การออกแบบสถาปัตยกรรมให้กระจายตัวตามจุดต่าง ๆ ซึ่งเป็นระบบที่มีศูนย์กลางหลัก (Hub System) การออกแบบในแต่ละจุด มีทั้งการปรับปรุงอาคารเดิมและการสร้างอาคารใหม่ที่มีลักษณะถาวรและเคลื่อนย้ายได้ เพื่อทำหน้าที่เข้าไป Plug-in สร้างแสงสว่างและชีวิตชีวาให้พื้นที่ และสามารถเคลื่อนย้ายไปสร้างแสงสว่างให้กับพื้นที่อื่น ๆ ต่อไปได้ ซึ่งแต่ละจุดที่ทำการออกแบบเรียกว่า Folly ที่มีความหมายว่า จุดนำทางสำหรับผู้คน อาคารแต่ละจุดจะถ่ายทอดอัตลักษณ์ของพื้นที่ผ่านเสียง กลิ่น แสง เงา พื้นผิว และบรรยากาศ เพื่อสร้างความเข้าใจที่ลึกซึ้งและส่งเสริมการมีปฏิสัมพันธ์กับเมืองในมิติต่าง ๆ ซึ่งทำให้เมืองเกิดความพรุนมากยิ่งขึ้น โดยเน้นการฟื้นฟูพื้นที่ซ่อนเร้นหรือพื้นที่ถูกมองข้าม