Pavilionนี้ตีความ "Expanding" ว่าเป็นการขยายออกของร่มเงาและ พื้นที่กิจกรรม คล้ายเรือนยอดไม้ที่กางปกคลุมในสวน ตะแกรงเหล็กฉีกถูกออกแบบเป็นเส้นสายโค้งที่โอบล้อมและแผ่กว้าง ชวนให้ผู้คนรู้สึกถึงการเปิดออกของพื้นที่ ทั้งในเชิงกายภาพ (หลังคาที่กางปกคลุม) และเชิงนามธรรม (การเชื่อมโยงปฏิสัมพันธ์ และการแลกเปลี่ยนระหว่างผู้คน) ความสัมพันธ์ของผู้คน ผ่านภาษาสถาปัตยกรรมที่เรียบง่าย แต่เปี่ยมด้วยพลังการสื่อสาร วัสดุตะแกรงเหล็กฉีกถูกถักทอให้เกิด ทั้งโครงสร้าง แสง และเจ้า ที่สร้างปฏิสัมพันธ์ใหม่ระหว่าง มนุษย์-สถาปัตยกรรม-ธรรมชาติ
นาย ชานน ทรงเกล้า
นางสาว ชัชฎาภรณ์ ภะคะโต
อาจารย์ที่ปรึกษา
ผศ.ปิยะ ไล้หลีกพาล